بررسی فرآیند دموکراسی در جوامع غربی و غیر غربی

در این پژوهش که با روش تاریخی- تحلیلی تهیه شده، سعی شده است تا با واکاوی جامعه شناختی دموکراسی، به این سوال پاسخ داده شود که آیا فرایند دموکراسی در جوامع غربی، به مثابه ی فرایند دموکراسی در جوامع غیر غربی است؟ که برآیند آن بدین قرار شد: فرایند دموکراسی در جوامع غربی، به کلی متفاوت از فرایند دموکراسی در جوامع غیر غربی است زیرا غرب توانست از اتوکراسی به مونارشی و از مونارشی به آریستوکراسی و از آریستوکراسی به مریتوکراسی و از مریتوکراسی به دموکراسی برسد. درصورتی که جوامع غیر غربی برای رسیدن به دموکراسی، باید از اتوکراسی به مونارشی و از مونارشی به الیگارشی و از الیگارشی به پاتریمونیالی و از پاتریمونیالی به آریستوکراسی و از آریستوکراسی به مریتوکراسی و از مریتوکراسی به دموکراسی برسند. قانون، به عنوان قلب دموکراسی، به جوامع غیر دموکراتیک، آموخت که نهادهای اجرای قانون، مهم تر از خود قانون هستند. براین اساس باید گفت که بین آزادی فردی و میزان انتخابات رابطه ی معناداری وجود دارد، بدین صورت که هر چه آزادی فردی در جامعه بیشتر باشد، انتخابات دموکراتیک تر خواهد بود و هر چه میزان انتخابات در جامعه گسترده تر باشد، آزادی فردی، مدنی تر خواهد بود؛ زیرا اقلیت به دنبال ایجاد موازنه بین آزادی فردی و برابری جمعی هستند تا بتوانند در تصمیم گیری نقش داشته باشند و تصمیم سازی نمایند تا از این طریق حاکمیت نمایند. درصورتی که اکثریت با برگزاری انتخابات، تشکل های مدنی، تصویب قوانین و انتشار آن ها، خواستار حاکمیت بر جامعه هستند که این تقابل، یعنی فرایند روش اکثریتی و فراگرد نگرش اقلیتی، نتیجه ای جزء ارتقاء و توسعه ی روشی و بینشی دموکراتیک برای جامعه در پی نخواهد داشت.