اثرات پیامدهای تجویز داخل تراشه سوروانتا به اضافه بودزوناید در مقایسه با سوروانتا در نوزادان نارس مبتلا به سندروم زجر تنفسی

جهت کنترل عوارض در نوزادان مبتلا به سندرم زجر تنفسی، سورفاکتانت و داروهای کمکی مانند بودزوناید مورد استفاده قرار میگیرند تا واکنش های التهابی مجاری هوایی را کاهش دهند. هدف از این بررسی تاثیر تجویز داخل تراشه ای سوروانتا، و سوروانتا + بودزوناید در نوزادان نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی است.

در این کارآزمایی بالینی، 50 نوزاد نارس مبتلا به سندرم زجر تنفسی، بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان، بیمارستان کودکان قزوین، در سال 1399، در دو گروه تجویز داخل تراشه ای سوروانتا (1 میلی لیتر) + بودزوناید (0/25 میلی گرم) (25 مورد) و سوروانتا (25 مورد) بررسی شدند. از نرم افزار 21  SPSS جهت انجام آمار توصیفی، و از آزمون تی و دقیق فیشر جهت آنالیز داده ها استفاده شد (0/05>p).

در گروه گیرنده سوروانتا+بودزوناید تنها پیامد ها، خونریزی داخل بطنی و مرگ و میر (هرکدام 50%) بودند. در گروه سن حاملگی بیش از 31 سال و نوزادان دختر دریافت کننده سوروانتا+ بودزوناید، هیچ پیامدی دیده نشد. اثربخشی سوروانتا+ بودزوناید در مقایسه با سوروانتا در کاهش عوارض و پیامدها در نوزادان (0/048 =p)، بر حسب گروه سنی 31 سال و کمتر از 31 سال (0/049=p) و بیشتر از 31 سال (0/046=p)، دختران (0/047=p) و پسران (0/050=p) تفاوت معناداری داشت.

تجویز سوروانتا همراه با بودزوناید، اثربخشی بهتر و عوارض کمتری را به همراه داشت. از بودزوناید به عنوان یک درمان کمکی می توان استفاده نمود. اقدامات درمانی مناسب جهت بهبود و زنده نگه داشتن نوازادان با سندروم زجر تنفسی حایز اهمیت است.