مروری بر سازوکار سینتیکی و تاثیر مشخصه های محیطی بر تولید زیستی هیدروژن به وسیله انتروباکتر و کلاستریدیوم

تولید زیستی هیدروژن با کنسرسیوم میکروبی متشکل از کلاستریدیوم ها و انتروباکترها بررسی شده است. استفاده از کنسرسیوم مصنوعی میکروبی علاوه بر نداشتن دشواری های کشت خالص، امکان بررسی تاثیر شرایط محیطی را بر گونه های حاضر و هم چنین تاثیر آن ها را بر یکدیگر و برروی بازده تولید هیدروژن فراهم می آورد. در این مقاله مروری، به مسیر تولید زیستی هیدروژن در انتروباکترها و کلاستریدیوم ها، نسبت بازده تولید هیدروژن عملی به نظری، تعیین سرعت رشد، توانایی استفاده از سوبستراهای کربنی، اعمال شرایط بی هوازی، pH و حرارت پرداخته شده است. انتروباکترها از مسیر پیروات فرمات لیاز (PFL) و کلاستریدیوم ها از مسیر پیروات فردوکسین اکسید و ردوکتاز (PFOR) هیدروژن را با بازده نظری  2mol H2/mol glucose و 4mol H2/mol glucoseتولید می کنند، باوجود این، مقایسه پژوهش های انجام شده در این مقاله، نشان می دهد که میانگین بازده هیدروژن تولیدشده در انتروباکترها برابر 1.36mol H2/mol glucoseبا و در کلاستریدیوم ها 2.205mol H2/mol glucose است که اختلاف بازده عملی 38% را نشان می دهد. انتروباکترها با بی هوازی کردن سریع  36/1محیط جای گزین مناسب مواد احیاکننده ای مانند ال- سیستیین هستند و هزینه فرایند را کاهش می دهند. این کنسرسیوم درحضور سوبستراهای کربنی ساده و نسبتا پیچیده مانند پساب های نشاسته و لیگنوسلولزی، نسبت تلقیح زیاد انتروباکتر به کلاستریدیوم، دامنه pH 5-7 و دمای 39-30 درجه سلسیوس بازده تولید هیدروژن مناسبی دارد.