بهینه سازی جذب زیستی اورانیوم توسط زیست توده پیش تیمارشده سیتروباکتر

آلودگی فلزات سنگین به یکی از نگرانی های جهانی تبدیل شده است. انتشار گسترده آنها در محیط زیست، مشکلات بسیاری را برای انسان ها ایجاد کرده است؛ بنابراین، یافتن جاذب های جدید برای حذف این آلاینده ها از محیط زیست اهمیت به سزایی دارد.

مواد و روش‏‏ها:

 در این پژوهش زیست توده باکتری سیتروباکتر فروندی به مدت 15 دقیقه در فشار 5/1 اتمسفر، در دمای 121 درجه سانتی گراد در اتوکلاو تیمار حرارتی شد. پس از آن، پارامترهای دما، pH، غلظت اولیه اورانیوم و مقدار جاذب، با استفاده از روش سطح پاسخ در نرم افزار دیزاین اکسپرت بهینه شدند.

نتایج به دست آمده نشان دادند پارامترهای دما و مقدار جاذب بر فرایند جذب زیستی اورانیوم توسط باکتری سیتروباکتر فروندی تیمار شده بدون تاثیر هستند (> p-value05/0). در مقابل، غلظت اولیه اورانیوم و pH بر فرایند جذب زیستی اورانیوم تاثیرگذار هستند (05/0>p-value). با افزایش غلظت اولیه اورانیوم از 10 میلی گرم بر لیتر تا 5/77 میلی گرم بر لیتر میزان حذف از 5/66 درصد به 92/99 درصد افزایش می یابد. سپس با افزایش غلظت اولیه اورانیوم از 5/77 میلی گرم بر لیتر تا 100 میلی گرم بر لیتر میزان حذف به 34/97 درصد کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان دادند با افزایش pH از 2 تا 5 میزان حذف از 82/96 درصد به 01/79 درصد کاهش یافته است.

بحث و نتیجه‏ گیری:

 نتایج نشان دادند مدل پیشنهادشده توسط نرم افزار دیزاین اکسپرت به خوبی رفتار فرایند را پیش بینی کرده است و جذب زیستی در 89/2pH ، غلظت اولیه اورانیوم 71/53 میلی گرم بر لیتر، دمای 92/28 درجه سانتی گراد و مقدار جاذب 84/19 گرم بر لیتر بهینه می شود که برابر با حذف تقریبا 99/99 درصد اورانیوم از محیط آلوده است.