جداسازی و شناسایی مولکولی سویه های بومی باسیلوس دارای پتانسیل تقویت رشد گیاهان از خاک مناطق اطراف تهران

هدف این پژوهش جداسازی و شناسایی مولکولی سویه های بومی باسیلوس دارای پتانسیل تقویت رشد گیاهان از خاک مناطق اطراف تهران بود.

مواد و روش‏‏ها:

 به این منظور از ریشه گیاه مناطق ریزوسفر و ریزوپلن مزارع اطراف تهران نمونه برداری شد و باسیلوس های تثبیت کننده ازت جداسازی شدند. در ادامه ویژگی های تحریک کننده رشد شامل انحلال فسفات، تولید ایندول استیک اسید، آمونیاک، فعالیت ضدقارچی، ACC دآمینازی، تولید سیدروفور و سیانید هیدروژن بررسی شدند؛ درنهایت، روابط فیلوژنتیک سویه ها با استفاده از توالی یابی ژن 16S rDNA تعیین شد.

در این تحقیق از 8 باکتری باسیلوس غربالگری شده دارای ژن nifH، 5 سویه باسیلوس جدا شدند که بالاترین ویژگی های تحریک رشد گیاه را نشان دادند. پس از 48 ساعت انکوباسیون در محیط کشت NFB باسیلوس سویه S6 بیشترین میزان رشد (CFU/ mL 2e 2/9) و سویه های باسیلوس S2، S4 و S7 کمترین توانایی رشد را بین باسیلوس های جداسازی شده داشتند. بیشترین میزان توانایی انحلال فسفات در سویه های (3/278 میکروگرم بر میلی لیتر) باسیلوس S3 و (6/279 میکروگرم بر میلی لیتر) باسیلوس S8 مشاهده شد؛ درحالی که سویه (6/44 میکروگرم بر میلی لیتر) باسیلوس S5 دارای کمترین مقدار توانایی انحلال فسفات بود (01/0<p). بیشترین میزان ایندول استیک اسید توسط سویه S3 و برابر با 687/9 میکروگرم بر میلی لیتر بود؛ درحالی که کمترین میزان تولید ایندول استیک اسید در سویه باسیلوس S1 و برابر با 814/3 میکروگرم بر میلی لیتر گزارش شد. همه سویه ها به جز سویه S5، توانایی رشد در محیط حاوی 1-آمینوسیکلوپروپان-1 ازطریق فعالیت ACC دآمینازی را داشتند. سویه ها اثر مهارکنندگی رشد علیه سویه های قارچی داشتند، به میزان بیش از 70 درصد بودند و همه سویه ها به جز S3 سیدروفور تولید کردند.

بحث و نتیجه‏ گیری: 

با توجه نتایج به دست آمده، به نظر می رسد بتوان سویه های بومی جداسازی شده در این تحقیق را از نظر استفاده در تولید کودهای زیستی به طور تکمیلی مطالعه کرد.