تاثیر استفاده از کوله پشتی با وزن های مختلف بر متغیرهای کینتیکی و تعادلی پلانتار دختران نوجوان طی راه رفتن

دانش آموزان برای حمل وسایل ضروری مدرسه ناچار به استفاده از کوله پشتی با مشخصات و اوزان مختلف هستند. اطلاعات در دسترس در خصوص اثرات این کوله پشتی ها بر بیومکانیک راه رفتن بسیار محدود می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر استفاده از کوله پشتی با وزن های مختلف بر متغیرهای کینتیکی و تعادلی کف پای دانش آموزان دختر حین راه رفتن بود.

در این مطالعه نیمه تجربی 20 دانش آموز دختر در دامنه سنی 14 تا 17 به شیوه نمونه گیری دردسترس به عنوان آزمودنی مشارکت داشتند. آزمودنی ها کوله پشتی هایی معادل 10، 15 و 20 درصد وزن بدن را طی راه رفتن حمل می کردند. اطلاعات فشار کف پایی افراد با استفاده از سیستم اندازه گیری فشار کف پایی جمع آوری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر فرضیه های تحقیق مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد مقدار نیرو در ناحیه داخل پاشنه و کف پایی پنجم به طور معناداری در کوله پشتی های 10 درصد وزن بدن کمتر از حالت های 15 (0/038=p) و 20 (0/038=p) درصد وزن بدن بود. همچنین میزان چرخش پشت پا در حالت حمله کوله پشتی 20 درصد وزن بدن به طور معناداری از حالت 10 درصد بیشتر بود (0/031 =p).

با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد افزایش وزن کوله پشتی می تواند الگوی توزیع نیرو در پا حین راه رفتن را تغییر دهد و با تغییر در بیومکانیک پا موجب اتخاذ پاسچرهای نامناسب و افزایش ریسک آسیب های اسکلتی- عضلانی در دانش آموزان شود.