بررسی رابطه حمایت خودمختاری ادراک شده با انگیزش ورزشی و میزان پرداختن به فعالیتهای ورزشی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر تهران با نقش میانجی انگیزش خودمختاری و ترس از شکست

هدف از انجام دادن این پژوهش، بررسی رابطه حمایت خودمختاری ادراک شده با انگیزش ورزشی و میزان پرداختن به فعالیتهای بدنی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر تهران با نقش میانجی انگیزش خودمختاری و ترس از شکست بوده است. روش پژوهش از نظر اجرا توصیفی- همبستگی است و در دسته تحقیقات کاربردی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تهران به تعداد 142554 بود. حجم نمونه تحقیق 384 نفر بود که به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پنج پرسشنامه استاندارد انگیزش خودمختاری هگر و همکاران (2007)، ادراک حمایت خودمختاری بلک و دسی (2000)، انگیزش ورزشی پلیتر و همکاران (2013)، ترس از شکست کونروی و همکاران (2002) و میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بک (1982) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. مهم ترین نتایج نشان داد که حمایت خودمختاری معلم تاثیری مستقیم و مثبت بر انگیزش ورزشی و میزان پرداختن به فعالیتهای بدنی دانش آموزان دارد. انگیزش خودمختاری و ترس از شکست در رابطه حمایت خودمختاری معلم با انگیزش ورزشی و میزان پرداختن به فعالیتهای بدنی نقش میانجی دارد. بنابراین معلمان تربیت بدنی می توانند از رفتارهای حمایتی خودمختاری در زمینه انگیزش دانش آموزان برای انتخاب در تصمیم گیریها بهره بگیرند و در کاهش ترس از شکست و افزایش انگیزش ورزشی دانش آموزان برای پرداختن به فعالیتهای بدنی موفق باشند.