اثرات نانوذرات سلنیوم، سلنومتیونین و سلنیت سدیم جیره بر شاخص های رشد، وضعیت ضد اکسایشی و هورمون های تیروئیدی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

این مطالعه برای ارزیابی اثر منابع مختلف سلنیوم بر شاخص های رشد، فعالیت آنزیم های ضد اکسایشی و هورمون های تیروییدی در ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام شد. سلنیوم آلی (سلنومتیونین)، سلنیوم معدنی (سلنیت سدیم) و نانوسلنیوم هر کدام به مقدار 3/0 میلی گرم در کیلوگرم به جیره غذایی پایه اضافه شد. ماهیان با وزن متوسط 70/1 ± 25/29 گرم به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که نانوذره سلنیوم در مقایسه با شکل های آلی و معدنی بر شاخص های رشد تاثیر معنی داری نداشته است (05/0<p). فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز سرم در تیمارهای تغذیه شده با اشکال مختلف سلنیوم در مقایسه با شاهد به طور معنی دار بیشتر بود (05/0>p). سطح مالون دی آلدهید در ماهیان تغذیه شده با جیره سلنیت سدیم به طور معنی دار نسبت به دیگر تیمارها کمتر بود (05/0>p). میزان هورمون تری یدوتیرونین در تیمارهای سلنومتیونین و نانوذره سلنیوم در مقایسه با شاهد به طور معنی دار بیشتر بود (05/0>p). هورمون تیروکسین در ماهیان تغذیه شده با اشکال مختلف سلنیوم و شاهد اختلاف معنی دار نداشت (05/0<p). به طورکلی می توان گفت استفاده از منابع آلی، معدنی و نانوسلنیوم با غلظت 3/0 میلی گرم در کیلوگرم غذا موجب تقویت وضعیت ضد اکسایشی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان شده و همچنین با سوخت و ساز هورمون تری یدوتیرونین، باعث بهبود عملکرد غده تیرویید در ماهی می شود.