ارائه مدل علی تاثیر درگیری تحصیلی بر خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان با در نظر گرفتن نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی

هدف پژوهش حاضر ارایه مدل علی تاثیر درگیری تحصیلی بر خودتنظیمی تحصیلی دانشجویان با در نظر گرفتن نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده بوده است. بنابراین این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی، جز تحقیقات کمی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانشجویان دانشگاه پیام نور اصفهان در سال تحصیلی 1401-1400 می باشد. تعداد 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های درگیری تحصیلی ریو (2013)،خودتنظیمی تحصیلی بوفارد و همکاران (1995) و الگوهای ارتباطی خانواده کویرنر و فیتزپاتریک (2004) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از آزمون های میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون های T، ضریب رگرسیون و تحلیل مسیر در محیط نرم افزاری SPSS19 استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان داده است که بین همه متغیرهای پژوهش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. و نتایج تحلیل مسیر نیز نشان دهندی این است که متغیر الگوهای ارتباطی خانواده توانست نقش واسطه ای را در تاثیر درگیری تحصیلی بر خودتنظیمی تحصیلی برقرار کند.