بررسی تاثیر روش های نوین آموزش احیای قلبی ریوی بر مهارت و دانش دانشجویان پزشکی: یک مرور روایتی

امروزه روش های نوین آموزشی در همه حیطه های آموزش پزشکی در حال توسعه است. احیای قلبی ریوی از جمله عملیات های حیاتی است که نقش بسزایی در پیامدهای بیماران دارد. این مطالعه مروری روایتی به بررسی تاثیر روش های آموزشی نوآورانه احیای قلبی ریوی بر مهارت ها و کسب دانش دانشجویان پزشکی می پردازد.

در این مطالعه مروری در مرحله اول، جست وجوی ادبیات در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و بین المللی انجام شد. در مرحله دوم، معیارهای ورود مشخص شدند که شامل طراحی مطالعه، جمعیت شرکت کننده و روش های آموزشی احیای قلبی ریوی بود. مرحله سوم شامل استخراج دقیق اطلاعات از مطالعات منتخب بود که اطلاعات شامل طراحی مطالعه، جمعیت شناسایی شده، روش های آموزشی اجرا شده و نتایج مرتبط به مهارت ها و افزایش دانش دانشجویان بود. در مرحله چهارم، کیفیت مطالعات ارزیابی شد تا استحکام روش های شناختی بررسی شود. در نهایت، با تاکید بر جنبه های کلیدی فرایند بررسی، مقاله به پایان رسید و تلاش شد تا یک جامعه از روش های آموزشی فعلی احیای قلبی ریوی برای دانشجویان پزشکی ارایه شود و تاثیر آن ها بر مهارت ها و دانش بررسی شود.

مطالعات نشان می دهد که گنجاندن واقعیت مجازی در آموزش احیای قلبی ریوی به طور قابل توجهی نشانگرهای کیفیت کلیدی، از جمله عمق و فرکانس فشرده سازی قفسه سینه و همچنین استفاده از دفیبریلاتورهای خارجی خودکار را بهبود می بخشد. این فناوری نوآورانه واقع گرایی تجربی بالایی را نشان می دهد و پتانسیل آن را برای ارتقای تجربه آموزشی در آموزش پزشکی برجسته می کند. علاوه بر این، مقایسه بین رویکردهای مختلف آموزش احیای قلبی ریوی، مانند شبیه سازی واقعیت مجازی  و یادگیری معکوس، بر اثربخشی آن ها در افزایش دانش و خودکارآمدی احیای قلبی ریوی تاکید می کند. 

نتایج مرور حاضر نشان می دهد آموزش احیای قلبی ریوی مبتنی بر واقعیت مجازی از روش های سنتی بهتر عمل می کند و به بهبود نتایج ذهنی منجر می شود. یافته های جمعی بر نقش محوری این روش های آموزشی جدید، به ویژه روش هایی که واقعیت مجازی را در بر می گیرند، در پیشبرد کیفیت، اثربخشی و نتایج کلی برنامه های آموزشی احیای قلبی ریوی تاکید می کنند.