کاربست علم لغت و صرف و اهمیت آن در ترجمه قرآن

دانش لغت و علم صرف از جمله مهم ترین علوم تاثیرگذار بر معنا و ترجمه قرآن است. نزدیکی دو زبان فارسی و عربی سبب شده است برخی واژگان در هر دو زبان به کار روند اما معنای متفاوتی داشته باشند. همچنین کلمات عربی به شدت تغییرپذیرند و علم صرف متکفل بررسی این تغییرات است. این تغییرها در کلمات معتل و مهموز از قواعد ویژه ای پیروی می کنند و عدم دقت مترجمان در شناخت و کاربرد این قواعد سبب می شود گاهی این واژگان با کلمات دیگر اشتباه گرفته شوند و در نتیجه ترجمه اشتباهی به مخاطب ارایه شود. این مقاله با روش تحلیلی - توصیفی کاربست علم لغت و صرف را در حدود 15 آیه قرآن بررسی کرده و نمونه هایی از لغزش های مترجمان را نشان داده و راه حل پرهیز از خطای در ترجمه را یاد آور شده است. مسیله پژوهش حاضر عبارت است از این که کاربست دانش لغت و علم صرف و اهمیت آن در ترجمه قرآن چیست؟ مهم ترین یافته ی تحقیق در زمینه علم لغت اثبات اصل «عدم اعتماد به معانی اولیه ذهنی» است. اهمیت این اصل در 9 آیه قرآن نشان داده شده؛ در زمینه علم صرف نیز «دقت در صیغه صحیح افعال» و «دقت در ریشه یابی صحیح واژگان» مهم ترین یافته ی پژوهش است. این دو اصل در 4 نمونه قرآنی تطبیق شده و لغزش های مترجمان در عدم توجه به این دو اصل نمایان و ترجمه صحیح مشخص شده است.