بازکاوی تطبیقی معانی حروف مقطعه در اندیشه مستشرقان و مفسران فریقین با تاکید بر دیدگاه «مقام معظم رهبری»

ماهیت مجهول حروف مقطعه قرآن دست بشر را از رسیدن به معانی حقیقی این حروف کوتاه کرده است؛ ازاین رو فرضیه و دیدگاه های متعددی درباه معانی آنها مطرح شده است. در این میان مستشرقان با ارایه فرضیاتی که برگرفته از مبانی و پیش فرض های آنان در شناخت قرآن است که قرآن را از منشا غیروحیانی می دانند، دیدگاه ایشان به نسبت دیدگاه و فرضیه های مفسران فریقین بررسی می شود و با تطبیق دیدگاه مستشرقان و مفسران فریقین تا حدودی با معانی این حروف آشنا می شویم. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی  با رویکرد تطبیقی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که دیدگاه مستشرقان درباه علامت اختصاری بودن این حروف برای صاحبان مصاحف، نظریه اقتباس از آیین یهود و علامت اختصاری برای بسمله با دیدگاه مفسران فریقین ناهمخوانی دارد. این امر نشان می دهد که ادله مستشرقان درباه معانی این حروف غیرمستند است. از موارد تشابه دیدگاه مستشرقان درباه معانی این حروف با مفسران فریقین نیز می توان به ارتباط معنوی این حروف با محتوای آیات، بیان رمزآلود این حروف، و ارتباط این حروف با واژه کتاب که از اندیشه های مشترک درباه معانی حروف مقطعه میان مفسران فریقین و مستشرقان است. مستشرقان به پنج دیدگاه کلی و مفسران نیز به یازده دیدگاه در این باب اشاره کرده اند که نمی توان معنای جامعی از این دیدگاه ها کسب کرد. در اندیشه رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) نیز ارتباط رمزگونه ای بین این حروف و قرآن کریم وجود دارد؛ زیرا در غالب آیات بعد از این حروف، سخن از قرآن به میان آمده است. دیدگاه اصلی معظم له درباه این حروف نشان دهنده این است که این حروف معجره هنری قرآن هستند و دلالت بر عظمت مصدر و منشا قرآن کریم دارند.