کاهش آسیب ناشی از ایسکمی-خون رسانی مجدد قلبی با مصرف کورکومین در موش های تحت رژیم غذایی پرچرب

 کورکومین دارای اثرات شناخته شده ضد التهابی می باشد. هدف از این مطالعه اثر پیشگیری کننده کورکومین در برابر آسیب ایسکمی قلبی در موش های تحت رژیم غذایی پرچرب بود.

روش تحقیق: 

در این پژوهش تجربی، موش های صحرایی نر به چهار گروه کنترل (C)، هایپرلیپیدمی (H)، گروه هایپرلیپیدمی همراه مصرف کورکومین100 (HyperC100 mg/kg) و یا کورکومین 200 (HyperC200) که دو گروه آخر روزانه به مدت 3 هفته کورکومین خوراکی دریافت می کردند، تقسیم شدند.
هیپرلپیدمی در سه گروه اخیر با استفاده از رژیم غذایی غنی از کلسترول طی 7 هفته ایجاد شد. تمامی گروه ها پس از بیهوشی، قلب حیوان در روی سیستم پرفیوژن لانگندورف نصب شده و شروع به ضربان داشتند. پس از 20 دقیقه تثبیت، پروتکل 35 دقیقه ایسکمی و متعاقبا 60 دقیقه جریان مجدد مایع مغذی اجرا شد. در این فاصله شاخص های عملکردی بطن (LV) شاملLVSP ، LVDP، LVEDP و +dp/dt ثبت شدند و در انتها رنگ آمیزی برش های بطن و محاسبه اندازه انفارکت صورت گرفت.

 هیپرلیپیدمی باعث ایجاد اختلال در عملکرد با تغییرات در پارامترهای بطنی شد، اما کورکومین توانست برخی از پارامترهای انقباضی LV همچون فشار سیستولی و فشار افزایش یافته دیاستولی را بهبود بخشد (05/0≥P). کورکومین نتوانست باعث کاهش معنی دار اندازه انفارکت گردد.

 کورکومین ممکن است در پیشگیری از آسیب خون رسانی مجدد نه تنها در موارد سالم بلکه در موش های هیپرلیپیدمیک نیز موثر باشد.