اثر یک دوره تحریک مستقیم فراجمجمه ای در ترکیب با تمرینات عصبی-عضلانی بر زاویه ولگوس پویای زانو، عملکرد و تعادل رزمی کاران نخبه

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی تحریک مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) در ترکیب با تمرینات عصبی-عضلانی، بر ولگوس پویای زانو، عملکرد و تعادل رزمی کاران نخبه بود. در این کارآزمایی دو سویه کور، 34 رزمی کار نخبه ی، به طور تصادفی به دو گروه (tDCS) و تمرینات عصبی-عضلانی (17=n) و tDCS (شم) و تمرینات عصبی-عضلانی (17=n)، تخصیص یافتند. با تحلیل فیلم آزمودنی ها در لحظه فرود، زاویه ولگوس زانو بررسی شد. در پیش آزمون، عملکرد با استفاده از 4-تست هاپینگ ارزیابی و تعادل پویا با آزمون Y اندازه گیری شد. سپس، مداخلات به مدت چهار هفته اجرا و بلافاصله پس از اتمام مداخلات، پیامدهای مطالعه مجدد بررسی شدند. مقایسه های درون گروهی با t-وابسته و مقایسه های بین گروهی با t-مستقل و آنالیز کوواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد که، تمرینات عصبی-عضلانی و tDCS بر زاویه ولگوس (0001/0=P)، پرش لی تک پا (12/0=P)، پرش 3-تایی (13/0=P)، پرش متقاطع (19/0=P)، پرش 6-متری (0001/0=P) و تعادل (004/0=P) اثر معناداری دارد. همچنین تمرینات عصبی-عضلانی و tDCS شم بر زاویه ولگوس (0001/0=P)، پرش لی تک پا (83/0=P)، پرش 3-تایی (96/0=P)، پرش متقاطع (053/0=P)، پرش 6-متری (011/0=P) و تعادل (009/0=P)، اثر معناداری دارد. با این حال، بین دو گروه مطالعه از نظر نمرات متغیرها، تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). یافته های آماری نشان دادکه، احتمالا اعمال tDCS بر زاویه ولگوس زانو، عملکرد اندام تحتانی و تعادل رزمی کاران نخبه تاثیر معناداری ندارد. اما با توجه به یافته های کلینیکال (MCID,MDC)، مبنی بر اثرگذاری گروه tDCS بر عملکرد، توصیه می شود که محققین در این زمینه مطالعات دقیق تری انجام دهند.