رابطه مقایسه های اجتماعی با افکار خودکشی در سالمندان: نقش میانجی سبک های تصمیم گیری

یکی از بحران های مورد توجه در سطح جهانی، خودکشی و پیامدهای ناشی از آن می باشد. به نظر می رسد خودکشی بالاخص با افزایش سن، روند صعودی پیدا کرده و در جمعیت سالمندان به شدت افزایش یافته است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مقایسه اجتماعی و افکار خودکشی با نقش میانجی گری سبک های تصمیم گیری سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل سالمندان بالای 65 سال شهر شیراز بود که از میان آنها نمونه 265 نفری به روش نمونه گیری در دسترس، و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های افکار خودکشی بک، سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس و پرسشنامه مقایسه اجتماعی گیبونز و بانک پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با روش مدل معادلات ساختاری و در نرم افزارهای SPSS26 و LISREL8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد مدل مفروض از برازش خوبی برخوردار است. همچنین نتایج نشان داد مقایسه اجتماعی از طریق سبک های تصمیم گیری با افکار خودکشی ارتباط دارد. بدین صورت که سبک های تصمیم گیری منطقی و شهودی با افکار خودکشی رابطه منفی و معنادار و با سبک تصمیم گیری اجتنابی، وابسته و آنی رابطه مثبت و معنادار دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به روانشناسان و متخصصین توصیه می شود برای حل مشکل خودکشی به عنوان یک معضل جهانی و رو به افزایش، به افراد کمک کنند تا بر ویژگی های مثبت زندگی خویش متمرکز شوند و از مقایسه سطحی بپرهیزند. همچنین با آموزش مهارت های تصمیم گیری در کاهش میزان خودکشی در سالمندان گام بردارند.