ارزیابی اثربخشی روش یادگیری مشارکتی جیگ ساو بر آموزش فرایند طراحی صنعتی

امروزه یادگیری فرایندهای طراحی به عنوان زیربنای آموزش طراحی و بخشی ضروری در روند آموزش دانشجویان طراحی صنعتی محسوب می گردد. در بسیاری از دانشگاه های صاحب نام در دنیا آموزش فرایند طراحی با روش های مشارکتی صورت می گیرد، اما با وجود اهمیت این موضوع، خلاء آموزش مشارکتی فرایند طراحی، در دانشگاه های ایران به چشم می خورد. مسئله پژوهش در این مطالعه مقایسه دو روش آموزش سنتی و مشارکتی با یکدیگر بوده است، تا بتوان بر مبنای اطلاعات به دست آمده روشی مثمر ثمر برای تدریس درس فرایند طراحی صنعتی پیشنهاد نمود؛ بر این اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش یادگیری مشارکتی جیگ ساو بر یادگیری عمیق فرایند طراحی با روش های سنتی آموزش که در حال حاضر در اکثر دانشگاه های ایران در حال تدریس است، انجام پذیرفته. در این پژوهش مورد-شاهدی جامعه آماری را دانشجویان رشته هنر، که تاکنون با فرایندهای طراحی صنعتی آشنایی پیدا نکرده اند، تشکیل می دهند. گروه نمونه شامل 24 نفر دانشجوست که از راه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه دوازده نفره آزمایش و گواه تقسیم شده اند؛ گروه آزمایش براساس الگوی جیگ ساو طی چهار جلسه 120 دقیقه ای به روش مشارکتی تحت آموزش قرار گرفته و در این زمان گروه گواه روند متداول تدریس فرایند طراحی را دنبال کرده است. و هریک از گروه ها در سه نوبت پیشآزمون، پسآزمون و آزمون پیگیری به کمک آزمون محقق ساخته، مورد سنجش قرار گرفته، تا بر مبنای اطلاعات به دست آمده بتوان در مورد اثربخشی روش مشارکتی جیگ ساو بر فراگیری و یادداری درس فرایند طراحی صنعتی داوری نمود. نتایج به دست آمده از آمار توصیفی و آمار استنباطی مبین آن بوده که میزان یادگیری و یادداری درس فرایند طراحی صنعتی در الگوی تدریس مشارکتی جیگ ساو در مقایسه با الگوی سنتی تدریس تفاوت معنی داری با یکدیگر داشته و کاربست روش جیگ ساو بر یادگیری عمیق این درس اثر مثبت دارد.