مدل مفهومی مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران: یک رویکرد کیفی

با توجه به چالش ها و ضعف های متعدد در زمینه مدیریت عملکرد در راستای توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران، شناسایی معیارها و زیرمعیارهای مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار متناسب با شرایط منطقه، بسیار ضروری به نظر می رسد. نظر به اینکه مباحث مدیریت عملکرد و توسعه منابع انسانی پایدار پدیده ای تک وجهی نبوده و صرفا از طریق روش های کمی نمی توان به تحلیل و کنکاش عمیق آنها پرداخت، مطالعه کیفی و تحلیل عمقی آن از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق از رویکرد کیفی استفاده شد و به منظور شناسایی معیارها و زیرمعیارهای مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی پایدار، از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته و گروه متمرکز(کانونی) استفاده شد. نقطه نظرات مصاحبه شوندگان از طریق کدگذاری نظام مند استخراج و مولفه ها و الگوی پیش فرض تحقیق تعیین شد. در گام اول پس از مطالعه منابع و سوابق تحقیق، پنج بعد برای مدیریت عملکرد و شش بعد برای توسعه منابع انسانی پایدار شناسایی شد که در گام بعدی با برگزاری مصاحبه های نیمه ساختاریافته و گروه های کانونی با خبرگان در نهایت سه بعد برای مدیریت عملکرد و چهار بعد برای توسعه منابع انسانی پایدار مورد تایید قرار گرفت و 25 زیر معیار برای  مدیریت عملکرد در راستای توسعه منابع انسانی پایدار در بخش ترویج کشاورزی استان تهران استخراج و به اجماع نظر رسید و در قالب مدل مفهومی ارائه شد. بر اساس نتایج تحقیق، پیشنهاد می گردد برنامه ریزان بخش ترویج کشاورزی استان تهران، این معیارها و زیرمعیارها را برای تحقق مدیریت عملکرد در راستای توسعه منابع انسانی پایدار مورد توجه قرار دهند.