نقش سولفور در بیان ژن پرولین-5-کربوکسیلیت سنتاز (P5CS)، تجمع پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی گندم در شرایط تنش کمبود آب

سولفور نقش کلیدی در رشد و نمو گیاه دارد و در بسیاری از کارکردهای زیستی گیاه مورد استفاده قرار می گیرد. برای بررسی نقش سولفور در حفاظت گیاه در مقابل تنش خشکی، دو آزمایش در شرایط گلخانه و اتاقک رشد در سال 1399 انجام شد. همچنین برای ارزیابی تاثیر محلول پاشی با عنصر سولفور بر بیان ژنهای مرتبط با ساخت پرولین پرولین-5-کربوکسیلات سنتاز، (P5CS)، تجمع پرولین، و فعالیت های آنتی_اکسیدانتی، گیاهان دو رقم سرداری و ایوان گندم در معرض دو سطح رژیم آبی قرار گرفتند. گیاهان در معرض تنش آبی در مقایسه با کیاهانی که تحت آبیاری مطلوب قرار گرفته بودند سطوح مختلف بیان ژن P5CS و تجمع پرولین را نشان دادند. هرچند محلول پاشی با گوگرد منجر به تغییر معنی دار در بیان ژن P5CS در رقم سرداری نگردید اما موجب افزایش معنی دار سطح بیان این ژن در رقم ایوان گردید. اعمال تنش آبی همراه با محلول پاشی سولفور موجب تجمع بیشتر پرولین گردید. اعمال تنش خشکی موجب افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسدانتی شامل پراکسیداز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلاتاتیون ریدوکتاز به ترتیب به میزان 134، 40/4، 54/4 و 77/4 درصد گردید. پراکسیداز ‏و گلاتاتیون ریدوکتاز در اثر کاربرد سولفور به ترتیب به میزان 19/6 و 51/8 درصد افزایش معنی دار داشتند.گیاهان محلول پاشی شده با سولفور از نشت یونی کمتر و میزان بیشتر محتوای آب نسبی برگ نسبت به گیاهان شاهد برخوردار بودند. بر اساس نتایج این تحقیق مشخص گردید که سولفور موجب افزایش معنی دار بیان ژن P5CS و تجمع بیشتر پرولین گردید. همچنین گوگرد موجب فعال سازی واکنش های دفاعی مرتبط با اثرات سوء تنش کم آبی در گندم گردید.