تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیک خصوصیات فیزیکوشیمیایی، تغییرات پس ترجمه ای و دمینی ‏پروتئین های درگیر در تحمل شوری گندم ‏

شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که باعث اختلال در رشد طبیعی گیاهان می شود. گیاه برای مقابله با شرایط تنش زا، از جمله تنش شوری مکانیسم های مختلفی را به کار می گیرد که از مهم ترین آنها در سطح مولکولی، تغییر در بیان پروتئین ها است. تغییر بیان پروتئین ها در گرو تغییرات فیزیکوشیمیایی آنها مثل نیمه عمر، شاخص پایداری، نقطه ایزوالکتریک، وزن مولکولی و ضریب خاموشی است. در این پژوهش تعدادی از پروتئین های دارای تغییر بیان تحت تنش شوری در گندم برای تجزیه و تحلیل های بیوانفورماتیکی استفاده شده است. از بین 25 پروتئین مرتبط با تنش شوری مورد مطالعه، تعداد 20 پروتئین دارای نیمه عمر بیشتر از 20 ساعت بودند. وزن مولکولی این پروتئین ها بین 13 تا 117 کیلو دالتون بوده و 15 پروتئین شاخص ناپایداری کمتر از 40 داشته و پایدار برآورد شدند. از بین پروتئین های درگیر در تنش شوری گندم α- توبولین به عنوان یک مونومر به همراه - توبولین در یک دایمر به نام α- توبولین شرکت می کند. توبولین، بخش عمده میکروتوبول ها را ایجاد می کند که برای رشد و تقسیم سلولی ضروری اند. این پروتئین دارای یک الگو به نامTubulin subunits alpha, beta and gamma signature و یک دمین به نام PLN00221 می باشد. برای پروتئین تریوزفسفات ایزومراز، دمینی با نام TIM- like beta/ alpha barrel domains که در مکانیسم کاتالیزوری نقش دارد و برای پروتئین کالمودولین یک دمین به نام PTZ00184 شناسایی شد که دمین متصل شونده به کلسیم می باشد. برای پروتئینPutative glycine decarboxylse subunit دمینی به نام PRK01202 شناسایی شد که فعالیت کربوکسیلازی دارد. برای پروتئین 2-Cys proxiredoxin BAS 1 دمین PRX- Typ 2 cys شناسایی شد که نقش مهمی در تنظیم اکسیداسیون- احیای سلولی دارد. این پژوهش نشان داد که تنش شوری طیف وسیعی از پروتئین های با ویژگی های فیزیکی و شیمیایی بسیار متفاوت از هم را در بر می گیرد و شامل پروتئین های با وزن مولکولی سنگین و سبک، پایدار و ناپایدار، دارای نیمه عمر طولانی و کوتاه و دارای نقطه ایزوالکتریک متفاوت از هم می شود.