بررسی وضعیت امنیت آبی در ایران (مطالعه موردی : استان کرمان)

آب به عنوان یکی از مولفه های اصلی برای زندگی، در صورت کمبود یا کاهش، امنیت انسان را متاثر می کند. چالشها و درگیریهای مردم برای حقابه و دسترسی به منابع آبی در سطوح محلی، ملی و حتی جنگ میان دولتها در سطوح منطقه ای و بین المللی، نشان از نقش مهم و پر اهمیت آب دارد. تنشهای ناشی از کمبود آب در نواحی مرکزی ایران مانند اصفهان و کرمان در طی سالهای اخیر، گویای وضعیت ناامنی و احساس خطر برای منابع آبی این استانها می باشد. استان کرمان با وسعتی بالغ بر 180000 کیلومتر مربع به عنوان پهناورترین استان در جنوب کشور قرار دارد. این استان با متوسط بارندگی سالیانه 129 میلیمتر، در سطح کشور در زمره مناطق خشک محسوب می شود. هدف اصلی در این مقاله، بررسی وضعیت امنیت آبی در استان کرمان می باشد. پرسش اصلی طرح شده این است که وضعیت امنیت آبی در استان کرمان چگونه است؟ انگاره ای که در پاسخ به این پرسش مطرح می شود این است که امنیت آبی در استان کرمان وضعیت مناسبی ندارد. این مقاله با استفاده از روش کمی (پرسشنامه) و با رویکرد توصیفی-تحلیلی، انجام شده است. حجم نمونه تعداد 384 نفر بوده است که با استفاده از فرمول کوکران بدست آمده است. نتایج یافته ها، نشان می دهند که با توجه به طرحهای انتقال آب و الگوهای مدیریت آبی برنامه ریزی شده برای بهبود وضعیت منابع آبی در استان کرمان، امنیت آبی در این استان وضعیت مناسبی ندارد.