مقایسه ی میزان بیان پروتیئن پایه ی میلین (MBP) و فاکتور آستروگلیوزیس (GFAP) به دنبال القای دمیلیناسیون عصبی با اتیدیوم برماید در موش های صحرایی نر و ماده

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری اتوایمن ، التهابی، همراه با دمیلیناسیون و آستروگلیوز سیستم عصبی مرکزی است که مغز و نخاع را در گیر می کند، شیوع آن در زنان سه برابر مردان است.

این مطالعه بر روی 42 سر موش صحرایی نر و ماده با وزن تقریبی 350 - 300 گرم در دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز انجام شد،موش ها به طور تصادفی به 6 گروه: کنترل نر ، گروه کنترل ماده : گروه شم نر(دریافت کننده نرما سالین)، گروه ،شم ماده (دریافت کننده نرماسالین)، گروه MS نر و گروه MS ماده تقسیم گردید.به منظور تزریق اتیدیوم بروماید در گروه های MSبا استفاده از میکرواینجکتور،موش ها با کتامین (mg/kg80) و زایلازین (mg/kg5) بیهوش شدند تزریق اتیدیوم بروماید 02/0 % و نرمال سالین به میزان 20 میکرولیتر با استفاده از سرنگ همیلتون انجام شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که التهاب، دژنراسیون سلول های عصبی در گروه های MS افزایش یافت که این التهاب و دژنراسیون در جنس نر بیشتر بود، همچنین میزان بیان MBP در گروه MS نسبت به سایر گروه ها کاهش یافت که در مقایسه دو جنس این کاهش بیان تقریبا به یک اندازه بود، همچنین میزان بیان GFAP در گروه MS نسبت به سایر گروه ها افزایش داشت که در مقایسه دو جنس این افزایش در جنس ماده بیشتر بود.

بحث:

 MS سبب کاهش میزان پروتئین پایه میلین و افزایش فاکتور آستروگلیوزیس می شود که تخریب غلاف میلین و تخریب آستروسیت ها را در پی دارند و سبب ناتوانی های حسی و حرکتی در افراد مبتلا به MS می شوند.