زمین شیمی، شیمی کانی و جایگاه زمین ساختی متابازیت های جنوب شرق بروجرد، پهنه سنندج-سیرجان

در بخش میانی پهنه سنندج سیرجان در جنوب شرق شهرستان بروجرد متابازیت هایی به سن تریاس پسین همراه مارن مشاهده می شوند و توسط دایک های بازیک قطع می شوند. متابازیت ها در حد سطوح پایین رخساره شیست سبز متحمل دگرگونی شده اند و کانی های عمده آن ها، پلاژیوکلاز و آمفیبول است و آثاری از بافت های افیتیک و پورفیریتیک آذرین در آنها قابل مشاهده است. داده های حاصل از تجزیه ریزپردازنده الکترونی بیانگر آن است که فلدسپارها از نوع آلبیت، اولیگوکلاز و آنورتوکلاز هستند. همچنین آمفیبول ها از نوع کلسیک بوده و ترکیب آن ها در محدوده اکتینولیت، اکتینولیت هورنبلند، منیزیوهورنبلند و چرماکیت هورنبلند تا چرماکیت قرار می گیرند. بر طبق مطالعات زمین شیمیایی، این سنگ ها ویژگی های ماگمای آلکالن دارند. در الگوهای عناصر کمیاب بهنجار شده به گوشته و عناصر REE بهنجار شده به کندریت، این سنگ ها از عناصر HFSE (به عنوان مثال Th ، و Nb) و LREE به طور یکسان غنی شده اند که این امر نشانگر خصوصیات بازالت های OIB آن ها می باشد. نسبت عناصر کمیاب، از جملهCe/Nb (1.22- 2.20) ،Hf/Nb (0.08-0.2) ، Zr/Nb(3.63-6) و نسبت بالای TiO2/Yb و Nb/Yb، نشان دهنده آن است که خاستگاه ماگمای سازنده این سنگ ها از یک منبع OIB عمیق برای مثال گوشته آستنوسفری غنی شده است. این سنگ ها تحت تاثیر آلودگی اندک پوسته قرار گرفته اند. خصوصیات زمین شیمیایی متابازیت های تریاس پسین نشانه ایجاد آن ها در یک محیط ریفت درون قاره ای است.