بررسی میزان شیوع باکتریوری در بیماران مبتلا به سنگ کلیه کاندید عمل جراحی در بیمارستان های شهید فقیهی و نمازی شیراز در سال های 1399 و 1400

 بیماران با سنگ کلیه و کاندید عمل جراحی ممکن است باکتریوری علامت دار یا بدون علامت داشته باشند که باید قبل از هرگونه مداخله جراحی، درمان شوند. در این مطالعه، بیماران از نظر شیوع باکتریوری قبل از مداخله جراحی ارزیابی شدند.

 از ابتدای فروردین 1399 تا پایان اسفند 1400، تعداد 832 بیمار (489 مرد، 343 زن)، با میانگین سنی 38.4 سال که کاندید عمل جراحی سنگ کلیه بودند، تحت ارزیابی آزمایشات شامل شمارش کامل خون، آزمایش ادرار و کشت قبل از عمل قرار گرفتند. وجود باکتریوری (علامت دار یا بدون علامت) ثبت شد.

 از 832 بیمار، 594 نفر برای بار اول و 238 نفر به سنگ های عودکننده مبتلا بودند. 784 بیمار تحت نفرولیتوتومی از طریق پوست و 48 بیمار تحت عمل نفرولیتوتومی باز قرار گرفتند. در آزمایش ادرار قبل از عمل، 56 مورد باکتریوری گزارش شد که 22 مورد کشت ادرار مثبت هم داشتند. از موارد مثبت کشت، 14 مورد بیماران عودکننده و 8 مورد بیمارانی بودند که اولین بار دچار سنگ کلیه شده بودند. شایع ترین میکروارگانیسم اشرشیاکولی در 15 مورد و به ترتیب پس از آن کلبسیلا (4)، پروتئوس (2) و پسودوموناس (1) بودند. تنها 8 مورد از این بیماران علامت دار بودند و دیگران علامتی نداشتند. تمام این بیماران یک دوره آنتی بیوتیک خوراکی قبل از عمل دریافت کردند.

 باکتریوری یک یافته شایع در بیماران سنگ کلیه است که به نظر می رسد در بیماران عودکننده با سنگ کلیه شایع تر است. بنابراین، کشت ادرار و درمان مناسب قبل از هر مداخله ای برای پیشگیری از عوارض جدی مانند عفونت، سپسیس و مرگ ومیر ضروری است.