اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و اشتیاق تحصیلی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی 1402-1401 بود که با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 40 دانش آموز انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارش شدند. گردآوری اطلاعات با پرسش نامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسش نامه اشتیاق تحصیلی فردریکس و همکاران (2004) انجام شد. گروه آزمایش برنامه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی 8 جلسه 2 ساعته (1 روز در هفته) دریافت کرد، اما برای آزمودنی‏ های گروه کنترل هیچ مداخل ه‏ای انجام نشد؛ در نهایت داده‏ ها با روش‏ های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس (تک متغیری و چندمتغیری) با نرم‏ افزار آماری SPSS-v26 تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر تاب آوری (48/73=F، 001/0=P و 69/0=Eta) و اشتیاق تحصیلی 14/11=F، 001/0=P و 37/0=Eta) تفاوت معناداری وجود دارد و پس از اجرای برنامه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، تاب آوری و اشتیاق تحصیلی بهبود یافته است. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می‏ رسد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی می ‏تواند در بهبود تاب آوری و اشتیاق تحصیلی سودمند باشد.