اثر جایگزنی بوته پنبه بجای کاه گندم بر عملکرد، فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و فراسنجه های شکمبه ای میش‏های دالاق

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بوته پنبه‏دانه جایگزین کاه گندم بر عملکرد، فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک و فراسنجه های شکمبه ای میش‏های دالاق از 18 راس میش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار استفاده شد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق بترتیب صفر، 20 و 40 درصد، بکارگیری گیاه پنبه‏ در جیره و طول کل دوره آزمایشی 42 روز بود. استفاده از سطوح مختلف بوته پنبه‏ در میش ها اختلاف معنی داری در عملکرد، مصرف ماده خشک و ضریب تبدیل غذایی ایجاد نکرد. تیمارهای آزمایشی تاثیری بر pH شکمبه در سه زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراک ریزی وعده صبح نداشتند. غلظت آمونیاک مایع شکمبه در جیره حاوی 40 درصد بوته پنبه‏ به شکل معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). اختلاف معنی داری در جمعیت پروتوزوآ شکمبه در زمان ناشتا در بین تیمار های دریافت کننده سطوح مختلف بوته پنبه‏ در جیره وجود ندارد. اما جمعیت پروتوزوآ شکمبه در زمان های سه و شش ساعت بعداز خوراکدهی صبح در تیمار دریافت کننده 40% گیاه پنبه به شکل معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بوده-است (05/0P<). فعالیت آنزیم های کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرارگرفت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز در هرسه بخش و کل فعالیت در میش های تغذیه شده با جیره 40 درصد گیاه پنبه مشاهده گردید (05/0>P). با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می توان از بوته پنبه‏ تا سطح 40 درصد در جیره میش های دالاق بدون هیچ گونه تاثیرمنفی بر عملکرد دام و سلامت شکمبه استفاده نمود.