تبیین مولفه های اثرگذار بر ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران

بخش کشاورزی در ایران همچون سایر کشورهای در حال توسعه از چند جهت حائز اهمیت است. این بخش سهم قابل توجهی از اقتصاد کشور را به خود اختصاص می دهد و سهم به مراتب بیشتری از اشتغال نیروی کار را بر دوش می کشد. از این رو، ارزش افزوده و رفاه ایجادشده به ازای هر نفر نیروی کار در این بخش از سایر بخش ها کمتر است. در این راستا، لازم است قدرت تولید و خلق ارزش افزوده خود را ارتقا دهد. در پژوهش حاضر تلاش می شود میزان اثرگذاری عوامل مختلف بر ارزش افزوده بخش کشاورزی طی دوره 96-1346 با استفاده روش تابع تولید و الگوی ARDL سنجیده شود. نتایج نشان داد در بلندمدت به ازای یک درصد افزایش در متغیرهای سرمایه فیزیکی، منابع طبیعی، سرمایه انسانی و دانش و فناوری به ترتیب ارزش افزوده بخش کشاورزی 44/0، 2/0، 75/0 و 12/0 درصد افزایش خواهد یافت. با توجه به روند کاهنده افزایش موجودی سرمایه می بایست سیاست های لازم برای رشد سرمایه گذاری اتخاذ شود. این سرمایه گذاری باید مبتنی بر دانش و فناوری روز بوده و همراه با ارتقای سرمایه انسانی تعقیب باشد.