سوگیری به حال و رفتارهای مالی فردی (کاربردی از اقتصاد رفتاری)

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین سوگیری به حال و مجموعه ای از رفتارهای مالی در حوزه هزینه کرد، پس انداز، استقراض، مدیریت پول و غیره توسط افراد است. داده های پژوهش حاضر، از طریق پرسشنامه و نمونه گیری در دسترس از اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه ایلام گردآوری شده است. تجزیه و تحلیل چهارده مورد از رفتارهای مالی از طریق تحلیل عاملی اکتشافی به شناسایی پنج رفتار مالی تحت عناوین؛ رفتار مدیریتی، رفتار بی صبرانه، رفتار صرفه جویی، رفتار استقراضی و رفتار ساده لوحانه منجر شد. ارتباط بین سوگیری به حال و پنج رفتار مالی از طریق رگرسیون حداقل مربعات معمولی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که، بین سوگیری به حال و رفتار مدیریت پول یک ارتباط منفی و معنی دار وجود دارد.  بدین معنی که هرچقدر سوگیری به حال در افراد بیشتر باشد، افراد رفتارهای مدیریتی ضعیف تری از خود نشان می دهند. بین سوگیری به حال و رفتار بی صبرانه یک ارتباط U شکل وجود دارد، بدین معنی که این ارتباط در ابتدا منفی و سپس مثبت است؛ یعنی در سطوح پایین تر سوگیری، با افزایش سوگیری تمایل به هزینه کرد کاهش پیدا می کند و در سطوح خیلی بالاتر سوگیری، با افزایش سوگیری تمایل به هزینه کرد بیشتر می شود. رابطه بین رفتار صرفه جویی با سوگیری به حال منفی و معنی داری است، اما بین سوگیری به حال و رفتار استقراضی و همچنین بین سوگیری به حال و رفتار ساده لوحانه رابطه معنی داری یافت نشد.