تاثیر شفقت درمانی بر سرسختی روانشناختی و افکار خودکشی سالمندان مبتلا به افسردگی

کاهش سرسختی در مقابل مشکلات روانی و احتمال بروز خودکشی از مشکلات شایع در سنین پایانی عمر می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر شفقت درمانی بر سرسختی روانشناختی و افکار خودکشی سالمندان مبتلا به افسردگی انجام شد.

روش پژوهش از نوع تجربی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر کرمان در سال 1401 بودند که 30 سالمند افسرده (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های سرسختی روانشناختی (1982) و افکار خودکشی بک (BSSI) بود. مداخله تکنیک های شفقت درمانی گیلبرت (2007) بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد.

نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که شفقت درمانی بر سرسختی روانشناختی و افکار خودکشی سالمندان مبتلا به افسردگی تاثیر داشت (01/0= <p). میزان این تاثیر بر اساس مقدار مجذور اتا بر افزایش سرسختی روانشناختی 48 درصد و بر کاهش افکار خودکشی 39 درصد بود.

بر اساس یافته های پژوهش، از شفقت درمانی برای کاهش مشکلات روانی سالمندان مبتلا به افسردگی می توان استفاده کرد.