اثر جانشینی انرژی در بخش حمل و نقل ایران بر اساس تابع تولید ترانسلوگ

انرژی عامل محرکه تمام فعالیت های بشر می باشد. گستره ی این فعالیت ها از انجام کارهای روزانه تا فعالیت های کلان اقتصادی در هر کشور را شامل می شود. امروزه جهان به سمت کاهش مصرف انرژی و افزایش کارایی استفاده از انرژی های موجود پیش رفته است و موضوع جانشینی انرژی در حالت های مختلف در مجامع علمی در دست بررسی است. انرژی را عامل اصلی توسعه ی هر کشور می دانند که برای رسیدن به توسعه ی پایدار نیازمند اهتمام بیشتری می باشد. بخش حمل و نقل در راستای رسیدن به توسعه نقش کلیدی دارد. لذا بررسی عوامل تولید موثر در این بخش به عنوان دومین مصرف کننده ی عمده انرژی در ایران و جهان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه، یک مدل تابع تولید ترانسلوگ برای صنعت حمل و نقل ایران برقرار و عوامل تولید ؛ سرمایه، انرژی و نیروی کار را شامل می شود. کشش تولید ی و جانشینی هر یک از عوامل تولید  به ترتیب محاسبه و تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که در طول دوره 1362 تا 1391 کشش جانشینی نسبتا خوبی میان انرژی و سرمایه در بخش حمل و نقل در ایران وجود دارد. بدین معنی که از طریق تخصیص سرمایه بیشتر در صنعت حمل و نقل، فن آوری مرتبط با صرفه جویی در انرژی می تواند به طور مداوم ارتقا یافته و جانشینی بین سرمایه و انرژی محقق گردد. همچنین اثر جانشینی سرمایه و انرژی بر کاهش آلاینده های ناشی از مصرف سوخت در بخش حمل و نقل مورد بررسی قرار گرفت.