آسیب‏ شناسی سیاست کیفری ایران در قبال تحصیل غیرمجاز داده‏ های رایانه‏ ای نظامی

تحصیل غیرمجاز داده ‏های رایانه ای نظامی موجب می‏شود تا تحصیل کنندگان با استفاده از آن‏ها برای حمله سایبری به زیرساخت‏ های نظامی استفاده کنند که در عمل ممکن است به تخریب سامانه‏ های رایانه ای حیاتی نظامی ازقبیل سامانه ‏های آفندی و پدافندی بینجامد. قانون‏گذار در بند (الف) ماده 731 قانون مجازات اسلامی صرفا تحصیل داده ‏های سری را به ‏طور عام پیش‏بینی کرده است و  در ماده 131 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح نسبت به عنوان مجرمانه «تحصیل غیرمجاز داده‏ های رایانه ای» صراحتی وجود ندارد. اهمیت و حساسیت داده ‏های رایانه ای نظامی اقتضا دارد که تدابیر متناسب با آن‏ها چه در حوزه جرم‏انگاری و چه کیفرگزینی مقرر شود. در این پژوهش به این امر که سیاست کیفری ایران در قبال تحصیل غیرمجاز داده ‏های رایانه ای نظامی به چه نحو است و اینکه آیا در این راستا خلا و نارسایی قابل توجهی وجود دارد یا با وجود قوانین دیگر، چنین نقص یا خلایی منتفی خواهد شد، پرداخته می‏شود. پژوهش حاضر ضمن بررسی مواد مربوطه در قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح و قانون جرائم رایانه ای به روش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ‏ای نتیجه گیری می‏کند که سیاست کیفری ایران در قبال تحصیل غیرمجاز داده ‏های رایانه ای نظامی اعم از طبقه ‏بندی شده و فاقد طبقه ‏بندی از سوی اشخاص نظامی و غیرنظامی از اصل بازدارندگی و اصل تناسب جرم و مجازات برخوردار نیستند که در این خصوص نیازمند اصلاح است و خلاهای تقنینی وجود دارد که مستلزم پیش‏بینی تدابیری متناسب با اهمیت داده ‏های رایانه ای نظامی است که در این راستا پیشنهاداتی ارائه شده است.