ارزیابی احساس امنیت اجتماعی زنان در مناطق شهری (نمونه موردی: منطقه 7 شهر تهران)

امنیت همواره از شاخص های مهم رشد و توسعه یک نقاط شهری محسوب می شود. این شاخص می تواند از جنبه های مختلف به شهروندان تزریق شود و میزان آن را بهبود بخشید. این موضوع در کلانشهرها اهمیت زیادی دارد؛ در این میان احساس امنیت زنان از جنبه های مختلف در توسعه شهرها مورد تاکید است. حضور گسترده زنان در جامعه و مشارکت ایشان در فعالیت اجتماعی شهری، ضرورت ایجاد عناصر و فضاهای شهری مناسب برای حضور این قشر در فضاهای عمومی و برنامه ریزی برای ارتقای امنیت زنان را ضروری می سازد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی احساس امنیت زنان در منطقه 7 شهر تهران می باشد که این موضوع بررسی و تحلیل شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر گردآوری داده های میدانی است. ابزارگردآوری داده ها پرسش نامه بوده که روایی از طریق نخبگان و پایایی با آلفای کرونباخ برابر با 789/0 تایید شد. تحلیل داده ها با آزمون های آماری در نرم افزار spss انجام شد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که در منطقه هفت شهر تهران امنیت اجتماعی زنان در وضعیت متوسطی و خوبی قرار دارد؛ همچنانکه بر اساس یافته ها، شاخص هایی از جمله مشکلات روحی و روانی ، شاخص وضعیت فقر در محلات ، اعتماد اجتماعی زنان به یکدیگر، آرامش و آسایش در فضاهای عمومی، امنیت جانی ، وضعیت امنیت مالی، وضعیت امنیت شغلی، وضعیت پایگاه اقتصادی، امنیت فکری (نداشتن نگرانی)، کارایی نیروهای امنیتی و انتظامی، وضعیت جرم و جنایت در شهر و احترام زنان نسبت به یکدیگر در وضعیت قابل قبولی قرار دارند.