وجوب تربیت نوجوان توسط والدین با تاکید بر استقلال در تصمیم گیری از منظر فقه تربیتی
پژوهش حاضر با هدف بررسی «وجوب تربیت نوجوان توسط والدین با تاکید بر استقلال در تصمیمگیری از منظر فقه تربیتی» طرحریزی شدهاست. ویژگی بارز دوره نوجوانی استقلالطلبی است و از آنجایی که وظیفه تربیت فرزند برعهده والدین است، این سوال مطرح میشود که میزان استقلال و حدود مداخله والدین در تصمیمگیری نوجوان به چه مقدار است؟ این پژوهش با گردآوری اطلاعات و بررسی آثار تربیتی و فقهی مربوط به تربیت نوجوان به روش تحلیلی- تفسیری و بررسی ادلهای همچون آیات، روایات، قواعد فقهی و عقل انجام شدهاست. مهمترین یافتههای این تحقیق عبارت است از: 1. تربیت فرزندان برعهده والدین است؛ هرچند در چگونگی آن دو دیدگاه در فقه تربیتی مطرح است: الف. والدین برای تربیت فرزندان خود میتوانند آنها را تنبیه بدنی کنند. ب. والدین اجازه استفاده از تنبیه بدنی را در تربیت فرزند ندارند. 2.قاعدههای فقهی «سلطنت بر اموال و نفس» و «اکراه» هرچند شخص را مستقل در تصمیمگیری میداند اما مقید به انجام افعالی شدهاست که از دید عقلا با شان انسانی مغایرتی نداشتهباشد. 3. با توجه به محدودیت عقل در مسائل شرعی و مطرح شدن وظیفه تقلید، میتوان نتیجه گرفت که عقل استقلال کامل در تصمیمگیری شرعی را ندارد. 4. والدین میتوانند زمینه هدایت و راهنمایی نوجوان در تصمیمگیری درست را با تربیت صحیح و همه جانبه او فراهم کنند. در نتیجه، در مواردی که تصمیم گیری نوجوان موجب ترک واجب یا انجام فعل حرام یا ضرر و زیانی میشود که با کرامت انسانی تناسبی ندارد، والدین می توانند در فرآیند تصمیمگیری نوجوان مداخله کنند.
نوجوانان ، استقلال ، تصمیم گیری ، تربیت ، فقه تربیتی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.