بررسی قصد استفاده از واقعیت افزوده در برنامه ‏های تلفن ‏های همراه در گردشگری مبتنی بر نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری (UTAUT)، نگرش و دانش فناورانه درباره واقعیت افزوده

امروزه واقعیت افزوده از عوامل مهم به‏کارگرفته شده در صنعت گردشگری است. در جهان، صنعت گردشگری از واقعیت افزوده برای جذب کاربران به جاذبه‏های گردشگری استفاده می‏کند. درواقع، قصد استفاده از واقعیت افزوده در تلفن‏های همراه در صنعت گردشگری به میزان دانش افراد و نگرش کاربران و همچنین پذیرش و استفاده از فناوری بستگی دارد. در ایران، هنوز این برنامه‏ها نتوانسته اند جایگاه خود را پیدا کنند و کاربرد چندانی ندارند. همچنین، ایران به منزله مقصد گردشگری دارای کاستی‏هایی در زمینه معرفی و برندسازی مقصد است. ازاین رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری و همچنین نگرش و دانش فناورانه در قصد استفاده از واقعیت افزوده در برنامه‏های تلفن‏‏های همراه در گردشگری است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کاربران برنامه‏های واقعیت افزوده تلفن‏های همراه در صنعت گردشگری ایران تشکیل داده‏اند که تعدادشان نامحدود است. نمونه‏گیری به روش غیراحتمالی دردسترس انجام شده و حجم نمونه نیز طبق فرمول کلاین به ‏دست آمده است که برابر با 216 نفر است. ابزار گردآوری داده‏ها پرسش نامه آنلاین است. برای تجزیه وتحلیل داده‏ها از آزمون معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که دو عامل (انتظار از عملکرد و انتظار از تلاش) از چهار عامل اصلی نظریه پذیرش فناوری تاثیر مثبت و معنادار و دو عامل نیز (نفوذ اجتماعی و شرایط تسهیل‏کننده) تاثیر منفی در قصد استفاده از برنامه‏های واقعیت افزوده تلفن همراه داشته‏اند. از طرفی، تاثیر نگرش به واقعیت افزوده و دانش کافی درباره آن تاثیر مثبت و معناداری در قصد استفاده از برنامه‏های واقعیت افزوده تلفن همراه دارد.