بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان بر فاجعه پنداری و بهزیستی ذهنی در افراد بهبودیافته از بیماری ,ویروس کرونا

چکیده بیماری همه گیر ویروس کرونا یک رویداد ناگهانی و مخرب بود که منجر به مرگ و میر متعددی شد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر هیجان بر فاجعه پنداری و بهزیستی ذهنی در افراد بهبودیافته از بیماری ویروس کرونا انجام شد.روش پژوهش: روش پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی دوگروهی (آزمایش و کنترل) همراه با سه مرحله (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه) بود. جامعه آماری شامل کلیه بهبودیافتگان از ویروس ویروس کرونا بود که سه ماهه نخست سال 1400 از بیمارستان امام رضا (ع) در مشهد مرخص شده بودند. از این جامعه 30 نفر با روش نمونه گیری دردسترس مبتنی بر هدف و با استفاده از ملاک های ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. گروه آموزش ده جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر هیجان گرینبرگ دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فاجعه پنداری سولیوان و پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو بود که در هر دو گروه در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بر روی شرکت کنندگان اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های مکرر به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام گردید. یافته های پژوهش نشان داد میانگین نمرات فاجعه پنداری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، در مرحله پس آزمون کاهش معناداری پیدا کرد (001/0>P). همچنین میانگین نمرات بهزیستی ذهنی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، در مرحله پس آزمون افزایش معناداری پیدا کرد (001/0>P). این نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار ماند. بنابراین درمان مبتنی بر هیجان می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش فاجعه پنداری و ارتقاء بهزیستی ذهنی در افراد بهبودیافته از بیماری ویروس کرونا مورد توجه قرار گیرد.