هالوسینیشن در سینمای آرنوفسکی با تمرکز بر فیلم مرثیه ای بر یک رویا بر اساس نظریات آندره آلمن

سینما به عنوان یکی از تاثیرگذارترین قالبهای نمایشی,از قوانین حاکم بر حیات روانی انسان سود میجوید تا بیشترین تاثیر را در ذهن و جان مخاطبان بر جای بگذارد. بر این اساس,سینما,به روان شناسی نزدیک میشود و مباحثی همچون ادراک,توجه,شخصیت,اختلالات و آشفتگی های روانی که موضوعات اصلی علم روان شناسی هستند در هنر و بخصوص سینما به تمامی به نمایش در می آیند. دارن آرنوفسکی فیلمساز آمریکایی,از این ارتباط تنگاتنگ بهره ی بسیاری برده است. اختلالات روانی یکی از آن مولفه هایی است که آرنوفسکی در سینمایش بسیار استفاده میکند. از میان اختلالات روانی و ادراکی شاید بتوان گفت مهمترین اختلال ادراکی,هالوسینیشن یا توهم است. پرسش اصلی این پژوهش با این سوال پیش میرود که هالوسینیشن چگونه در فیلم مرثیه ای بر یک رویا متجلی می-شود؟ این مقاله قصد دارد با تکیه برروشی توصیفی- تحلیلی ضمن بررسی مفهوم هالوسینیشن در فیلم های او به ویژه فیلم مرثیه ای بر یک رویا و معرفی انواع مختلف این اختلال,به چگونگی بروز آن در شخصیت های فیلم بپردازد. همچنین نگارنده با اتخاذ رویکردی استقرایی ضمن بررسی این اختلال در فیلم مورد بحث به بازنمایی سبک کلی این کارگردان میپردازد. آرنوفسکی نشانداده که برای به تصویر کشیدن احولات درونی شخصیتها,به گونه ای از ابزارهای مختلف سینمایی مانند تدوین,میزانسن و جلوه های ویژه استفاده کرده که بیان سینمایی پست مدرن را به ذهن متبادر میکند. پژوهشگر در این راه ازنظریات آندره آلمن,عصب شناس هلندی بهره ی بسیار برده است.