بررسی ارتباط سلامت معنوی و سازگاری اجتماعی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم

والدین کودکان مبتلا به اوتیسم با چالش های فراوانی روبه رو هستند که موجب کاهش سازگاری اجتماعی آنان می شود. سلامت معنوی می تواند یکی از مولفه های مناسب جهت سازگاری اجتماعی آن ها باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت معنوی و سازگاری اجتماعی والدین کودک مبتلا به اوتیسم انجام گرفته است.

این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی است که در آن 194 والد کودکان مبتلا به اوتیسم در مرکز اوتیسم حکمت شهر بروجرد و مرکز اوتیسم یکتا در شهر خرم آباد از آغاز اسفند 1400 تا پایان اردیبهشت 1401 مورد پژوهش قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات فردی و بیماری، پرسشنامه سلامت معنوی Paloutzian و Ellison، و پرسشنامه منابع فردی استفاده شد. تحلیل داده ها در SPSS نسخه 26 با استفاده از آزمون های کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی Pearson صورت گرفت.

بین نمره سلامت معنوی (68/17±03/82) و سازگاری اجتماعی (59/15±52/78) والدین ارتباط معنادار آماری دیده شد (572/0=r، 001/0>p). از طرفی میانگین نمره سازگاری اجتماعی در والدین دارای سلامت معنوی پایین برابر با 0±65، سلامت معنوی متوسط 76/15±63/76 و سلامت معنوی بالا 45/9±19/89 بود که حاکی از وجود تفاوت معنادار بین میانگین نمره سازگاری اجتماعی در سطوح مختلف سلامت معنوی است (001/0>p).

سلامت معنوی با سازگاری اجتماعی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم ارتباط داشت و در سلامت معنوی بالاتر سازگاری اجتماعی بیش تری دیده شد. توصیه می شود که با برنامه ریزی مناسب به ارتقای سلامت معنوی و سازگاری اجتماعی والدین کمک شود.