تاثیر تمرینات عملکردی با شدت بالا بر سطوح LRG1 و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی عروقی و شاخص های آتروژنیک در زنان دارای اضافه وزن و چاق

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات عملکردی با شدت بالا بر سطوح گلیکوپروتئین آلفا-2 غنی از لوسین 1 (LRG1) و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی عروقی و شاخص های آتروژنیک در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 19 زن دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی به دو گروه تمرین عملکردی با شدت بالا (9 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرینی 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته به اجرای تمرینات عملکردی با شدت بالا پرداختند. قبل و پس از 8 هفته، نمونه های خونی برای اندازه گیری غلظت LRG1 و نیم رخ لیپیدی گرفته شد و شاخص های آتروژنیک محاسبه شد. از آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS نسخه 16 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

بعد از 8 هفته تمرینات عملکردی با شدت بالا، غلظت LRG1 (027/0=P)، شاخص آتروژنیک پلاسما (000/0=P)، شاخص خطر کاستلی I (CRI-I) (001/0=P) و شاخص خطر کاستلی II (CRI-II) (002/0=P) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. هم بستگی مثبت و معنی داری بین تغییرات غلظت LRG1 و تغییرات درصد چربی بدن (437/0=r، 041/0=P)، شاخص آتروژنیک پلاسما (512/0=r، 025/0=P) و CRI-I (479/0=r ، 038/0=P) مشاهده شد. هم بستگی منفی و معنی داری بین تغییرات LRG1 و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) (569/0- =r، 011/0=P) مشاهده شد.

8 هفته تمرینات عملکردی با شدت بالا در زنان دارای اضافه وزن و چاق در کاهش LRG1 و بهبود عوامل خطر قلبی عروقی و شاخص های آتروژنیک موثر است؛ ازاین رو، تمرینات عملکردی با شدت بالا می تواند به عنوان مداخلات تمرینی کمکی در کنترل و کاهش عوارض مرتبط با اضافه وزن و چاقی موثر باشد.