راهکارهای مدیریت خطر تروریسم زیست محیطی با محوریت پیشگیری در پرتو حقوق بین الملل

وابستگی و ارتباط گریزناپذیر، گسترده و مستمر موجودات زنده با محیط زیست، در کنار سهولت در سرایت و مرزگذر بودن آثار خسارت بار اقدامات مخرب زیست محیطی، موجب افزایش خطر آسیب پذیری جدی انسانها در صورت هدف یا ابزار قرار گرفتن محیط زیست، توسط گروه های تروریستی می شود، به گونه ای که ممکن است، در اثر تروریسم زیست محیطی، حیات و سلامتی طیف گسترده ای از جوامع بشری دچار آسیب جبران ناپذیری شود و خسارت گسترده ای را به دنبال داشته باشد، به همین خاطر جهت مبارزه با تروریسم زیست محیطی و کنترل خطرات ناشی از آسیب های اینگونه تروریسم، صرف جرم انگاری و تعیین مجازات قانونی برای مرتکبین، کفایت نمی کند، بلکه لازم است، تدابیر پیشگیرانه ی جامع و جهان شمولی اندیشیده شود، تا در حد امکان از خطرات هولناک تروریسم زیست محیطی جلوگیری بعمل آید، از این رو با نظر به هنجارهای بین المللی، تدابیر موثر در پیشگیری از تروریسم زیست محیطی مورد بررسی قرار می گیرند. پژوهش حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت اسنادی از طریق بهره گیری از منابع کتابخانه ای و الکترونیکی اعم از کتاب، مقاله، پایان نامه، مقررات و اسناد بین المللی به زبان های فارسی و انگلیسی موجود، صورت پذیرفته است. هنجارهای بازدارنده در پیشگیری از تروریسم زیست محیطی در اسناد بین المللی، در قالب تدابیری نظیر ممنوعیت پشتیبانی از تروریسم، هنجارهای مربوط به حقوق بشردوستانه ، مهار توسعه ی سلاح های کشتارجمعی، هنجارهای مربوط به حمایت از محیط زیست، تدابیر لازم در حفاظت از نباتات و سایر نیازهای اولیه و همچنین با فرض وقوع رفتارهای تروریستی، حمایت از بزهدیدگان و اعاده ی وضع به حال سابق پرتو عدالت انتقالی، در شمار تدابیری هستند که به نوبه ی خود در پیشگیری و یا تعدیل خطرات ناشی از تروریسم زیست محیطی، تاثیرگذار خواهند بود. اسناد و هنجارهای بین المللی حاکی از آن است که تجربیات حاصل از رویدادهای تاریخی موجب شده جوامع بین المللی، خطرات هولناک تروریسم زیست محیطی را درک کنند و تدابیری هر چند ناقص، در پیشگیری از وقوع و یا خنثی سازی آثار اینگونه تروریسم پیش بینی نمایند.