اثر پارامترهای چاه و آبخوان بر حریم آبگیر و حریم تخلیه در آبخوان های آزاد آبرفتی

تحلیل حریم های تاثیر، آبگیر، تخلیه و تغذیه به منظور حفاظت از چاه های آب امری ضروری است. این موضوع علی رغم پژوهشهای متعدد هنوز جای بحث و بررسی بیشتر دارد. هدف از این پژوهش تحلیل حریمهای آبگیر و تخلیه در چاه های آب در آبخوان های آزاد آبرفتی است. در این راستا یک آبخوان فرضی با استفاده از مدلهای مادفلو و مادپس شبیه سازی شد. صحت خروجی های مدل عددی در مقایسه با محاسبات تحلیلی تایید و سپس اثر پارامترهای مستقل چاه و آبخوان مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق نشان داد که برخلاف تصور رایج، تغییر در هدایت هیدرولیکی، آبدهی ویژه، شیب سنگ بستر، ضخامت اولیه، تخلخل و ناهمگنی هیچگونه تغییری در گسترش سطحی حریم آبگیر چاه در آبخوان آزاد ایجاد نمی کند. این پژوهش نشان داد که تغییر در تغذیهی سطحی، دبی چاه و موقعیت چاه باعث ایجاد تغییرات زیاد در گسترش سطحی حریم آبگیر چاه در آبخوان های آزاد آبرفتی می شود. بررسی اثر زمان پمپاژ نشان داد که در یک سیستم تک چاهی ابتدا وسعت حریم آبگیر افزایش می یابد اما پس از مدت کوتاهی و علی رغم تداوم گسترش مخروط افت، موقعیت آن ثابت می ماند. مشخص شد که تغییر همه ی پارامترهای مذکور باعث تغییر در وسعت حریم تخلیهی چاه می گردد. از آنجایی که پایداری وسعت مناطق مذکور در تعیین حریم های حفاظت از کمیت و کیفیت چاه های آب اهمیت زیادی دارد! مشخص شد که پایداری نسبی سطح آب در آبخوان در یک تراز  مناسب لازم و ضروی است و  این امر نیازمند مدیریت آبخوان و اختصاص درصد محدودی از تغذیه ی آبخوان به تخلیه از طریق چاه ها است.