تاثیر تغذیه کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده با اشعه گاما بر عملکرد، پروفایل چربی سرم خون و آنزیم های کبدی در بلدرچین های ژاپنی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر تغذیه کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده با اشعه گاما بر عملکرد، پروفایل چربی سرم خون و آنزیم های کبدی در بلدرچین های ژاپنی انجام شد. تعداد 384 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار آزمایشی با شش تکرار و شانزده قطعه بلدرچین در هر تکرار به مدت 35 روز مورد استفاده قرار گرفت. جیره های آزمایشی شامل جیره فاقد کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده با اشعه گاما (تیمار شاهد) و جیره های حاوی سطوح 6، 12 و 18 درصد پروتئین جیره با کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده با اشعه گاما بودند. در پایان دوره آزمایش (35 روزگی) مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در روز پایانی دوره آزمایشی، از دو قطعه بلدرچین نر که وزن بدن آن ها نزدیک به وزن بدن هر تکرار بوده، نمونه های خونی از ورید زیربال گرفته شد. نتایج مربوط به تاثیر تیمارهای آزمایشی بر مصرف خوراک نشان می دهد بین تیمارها اختلاف معنی داری از لحاظ آماری وجود دارد (0/05>p). با افزایش کنجاله پرتوتابی شده در ترکیب جیره میزان مصرف خوراک در بلدرچین ها افزایش معنی داری یافت (0/05>p). به طوری که بالاترین مقدار خوراک مصرفی مربوط به گروه دریافت کننده 18 درصد کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده با 613/85 گرم و کم ترین میزان خوراک مصرفی مربوط به تیمار شاهد 591/46 گرم بود (0/05>P). میانگین افزایش وزن در کل دوره پرورش اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی داشت به طوری که نتایج نشان می دهد افزایش وزن جوجه ها با افزایش سطح کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده، افزایش یافت (0/05>p). بیش ترین افزایش وزن متعلق به پرنده های تغذیه شده با 18 درصد کنجاله پنبه دانه پرتوتابی شده با 217/60 گرم و کم ترین افزایش وزن مربوط به گروه شاهد با 204/30 گرم بود (0/05>p). غلظت کلسترول، تری گلسیرید، VLDL-C ، HDL-C و LDL-C سرم خون پرندگان تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با توجه به این موضوع که سطوح بالای گوسیپول عامل اصلی محدودیت در استفاده ار کنجاه پنبه دنه است، لذا این روش فرآوری می تواند به افزایش استفاده از کنجاله پنبه دانه در تغذیه طیور منجر شود و ظرفیت استفاده از پنبه دانه را برای جایگزینی کنجاله سویا افزایش دهد.