جایگاه حقوقی رمز ارزها در عقد بیع و تبیین ابعاد ژئوپلیتیک آن

با توجه به رشد سریع علوم مختلف و پیوند عمیق فیمابین یافته های علوم انسانی ، می بایست محققین هر علم یافته های علوم را از لحاظ آثار و نتایج در علم تخصصی خود بررسی نمایند و نتایج حاصله را به اشتراک بگذارند علم حقوق به عنوان یکی از علوم اصلی تنظیم کننده ی روابط اجتماعی که علاوه بر قانونگذاری و تنظیم روابط اجتماعی ، به عنوان رکن نظارتی اعمال قانون در اجتماع هم می باشد جهت جلوگیری از آشوب و بی نظمی در روابط اجتماعی افراد می بایست با سرعت متناسب نسبت به پدیده های اجتماعی واکنش نشان دهد یکی از پدیده های نوین در اقتصاد داخلی و بین المللی و یا به عبارت بهتر در عرصه نظم اقتصادی بین المللی ، ظهور رمز ارز هاست که امور حقوقی و اقتصادی در کشور ایران را نیز تحت الشعاع قرار داده است. رمز ارزها از زمان رواج در داخل کشور با توجه به ماهیت متفاوت با پول رایج و سنتی مباحث جدیدی را در حوزه علم حقوق و اقتصاد مطرح نموده اند که در طی این تحقیق به این موضوع می پردازیم که رمز ارزها که یک نوع پول دیجیتال ،غیرمتمرکز ،همتا به همتا ، شبه ناشناس و رمز پایه هستند امکان پذیرش به عنوان ثمن در عقد بیع در حقوق ایران را دارند یا خیر؟ ضمنا بر اساس دیدگاه دیگری ،رمز ارزها به عنوان کالا تلقی گردیده اند و این موضوع بررسی می گردد که آیا رمز ارزها قابلیت تعیین به عنوان مبیع (مثمن) را دارند یا خیر؟