بررسی نقش تاب آوری در علائم اضطراب پرستاران بخش کرونا دانشگاه علوم پزشکی البرز

یکی از عوارض شایع روانی در پرستاران بخش کرونا، استرس و اضطراب ، بویژه اضطراب ابتلا به بیماری است. این نوع اضطراب می تواند به عنوان یکی از تشخیص های مهم روانشناختی در پرستاران مطرح باشد. یکی از مکانیزم های روانشناختی مثبت در درمان بیماری ها و کنترل اضطراب تاب آوری می باشد. تاب آوری با تعدیل و کم رنگتر کردن عواملی چون اضطراب، بهداشت روانی افراد را تضمین می کند. هدف از انجام این مطالعه تعیین نقش تاب آوری در علائم اضطراب پرستاران بخش کرونا دانشگاه علوم پزشکی البرز می باشد.

مطالعه حاضر به صورت مقطعی و از نوع همبستگی مثبت با جامعه آماری پرستاران درگیر در بخشهای کرونا می باشد. با جمع آوری مشخصات افراد نمونه و استفاده از پرسشنامه اضطراب بک شدت علایم اضطراب بالینی در افراد سنجیده شد و سپس با استفاده از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون میزان تاب آوری افراد نمونه سنجیده شد.

در این مطالعه 28 زن و 14 مرد پرستار مشارکت داشتند. میزان تاب آوری در پرستاران مورد مطالعه با توجه به میانگین 05/71 نشان دهنده بالا بودن تاب آوری این افراد می باشد. میانگین اضطراب افراد مورد مطالعه 43/7 می باشد. نتایج ارزیابی عملکرد نشان می دهد در حوزه فشار زمانی بالاترین عملکرد و در حوزه فشار فیزیکی کمترین عملکرد وجود دارد.

نتایج نشان داد که پرستاران شرکت کننده در این پژوهش دارای وضعیت سلامتی مناسبی نیستند اما میزان تاب آوری در پرستاران مورد مطالعه بالا می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهد میانگین اضطراب افراد مورد مطالعه به طور متوسط بالا نیست. بررسی های آماری نتایج نشان داد توزیع نمرات گروه نمونه در اضطراب، نرمال است.