مروری بر پوشش های پلیمری خودترمیم ضدخوردگی دارای میکرو/نانوالیاف با ریزساختار هسته-پوسته

پوشش های سنتی محافظ در برابر خوردگی فقط به عنوان مانع غیرفعال روی بستر فلزی عمل می کنند که نمی توانند عملکرد حفاظتی فعالی را هنگام آسیب دیدگی پوشش روی سطح داشته باشند. پوشش های ضدخوردگی هوشمند می توانند طول عمر پوشش را به مراتب افزایش دهند. از سوی دیگر، فناوری خودترمیمی در پوشش های پلیمری روشی پیشگیرانه برای جلوگیری از پیشرفت فرایند خوردگی در سطح  فلزات است. این روش به منظور جلوگیری از رشد و انتشار ترک در مراحل اولیه و ترمیم خودبه خود آسیب ها بدون مداخله خارجی، توسعه یافته است. بررسی روند افزایشی انتشار مقاله های علمی نشان می دهد، به تازگی استفاده از پوشش های پلیمری هوشمند ضد خوردگی همراه با قابلیت خودترمیمی، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این نوع پوشش ها، بازدارنده ضدخوردگی و عوامل ترمیم کننده را می توان با هم یا به طور جداگانه در حامل هایی که می توانند به صورت ریزپوشینه های کروی یا نانوالیاف باشند، بارگذاری کرد و درصورت رخداد آسیب روی سطح پوشش، افزون بر فعال شدن عملکرد ضدخوردگی، فرایند ترمیم پوشش برای جلوگیری از خوردگی سطح فلز شروع شود. هدف از این مطالعه، مروری بر پوشش های جدید پلیمری به ویژه بر پایه اپوکسی و با خاصیت خودترمیمی و ضدخوردگی است که می توانند به سرعت به آسیب های محیطی ایجادکننده خوردگی یا سایر فرایندهای آسیب رسان پاسخ داده و بازدارنده های خوردگی یا عوامل ترمیم کننده را آزاد کنند. بدین منظور، ابتدا سازوکارهای خودترمیمی، روش های استفاده از مواد خودترمیم و افزودن خاصیت ضدخوردگی به پوشش، بیان شده و دسته بندی شده است. استفاده از ریزپوشینه پلیمری دارای ساختارهای هسته-پوسته به دو صورت ذرات کروی یا نانوالیاف الکتروریسی شده در پوشش خودترمیم، دسته بندی شده و سپس انواع سامانه های نانوالیاف از نظر محل قرارگیری مواد ترمیم کننده و ضدخوردگی، نوع پلیمر پوسته و مواد مصرفی در هسته، روش تولید نانوالیاف و شیوه پخش آن در پوشش هایی که به طور هم زمان شامل هر دوخاصیت ضدخوردگی و خودترمیمی هستند، معرفی شده است. در پایان، تازه ترین پژوهش ها درباره پوشش های رسانای دارای نانوالیاف و پوشش های دارای نانوالیاف سبز مرور شده است.