تاثیر نانوذرات و کودهای زیستی بر شاخص های فلورسانس کلروفیل و برخی صفات فیزیولوژیک تریتیکاله تحت تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر نانوذرات و کودهای زیستی برمولفه های فلورسانس کلروفیل و برخی صفات فیزیولوژیک تریتیکاله در شرایط تنش شوری، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل شوری (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد، شوری 35 و 70 میلی مولار)، کاربرد کودهای زیستی (عدم کاربرد به عنوان شاهد، کاربرد آزوسپریلیوم، سودوموناس، کاربرد همزمان آزوسپریلیوم و سودوموناس) و محلول-پاشی نانوذرات (محلول پاشی باآب به عنوان شاهد، نانواکسیدآهن، نانوسیلیکون، محلول پاشی توام نانواکسیدآهن و سیلیکون) بود. نتایج نشان داد که کاربرد توام باکتری های محرک رشد و محلول پاشی نانوذرات در شرایط عدم اعمال شوری، عملکرد کوانتومی (64)، فلورسانس حداکثر (69)، فلورسانس متغیر (175)، شاخص کلروفیل (48/1)، میزان نیتروژن برگ (35/3)، محتوای آب نسبی برگ (49/7)، هدایت روزنه ای (81/4) و عملکرد دانه تک بوته (44/5) را در مقایسه با شوری 70 میلی مولار و عدم کاربرد کودهای زیستی و عدم محلول پاشی نانوذرات افزایش دادند. بیشترین فلورسانس حداقل (178) و هدایت الکتریکی (126) در بالاترین سطح شوری به دست آمد. بر اساس نتایج، به نظر می رسد کاربرد کودهای زیستی و نانوذرات می تواند در بهبود عملکرد تریتیکاله در شرایط شوری پیشنهاد شود.