ارتباط پلی مورفیسم های راه انداز ژن اینترلوکین 10 با استعداد ابتلا به آرتریت روماتوئید در جمعیت زنان عراقی؛ مطالعه مورد شاهدی

آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی مزمن است که عمدتا مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. اینترلوکین 10(IL-10) یک سیتوکین تنظیم کننده ایمنی مهم است که در تنظیم پاسخ ایمنی و التهاب نقش دارد. پلی مورفیسم در ناحیه راه انداز ژن IL-10می تواند بر بیان ژن تاثیر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی rs1800896 (-1082 A/G)، rs1800871 (-824 C/T) و rs1800872 (-597 C/A) در راه انداز ژن IL-10 انسانی با استعداد ابتلا به آرتریت روماتوئید در جمعیت زنان عراق است.

در این مطالعه، 280 بیمار زن مبتلا به آرتریت روماتوئید که از نوامبر 2022 تا آوریل 2023 به بیمارستان آموزشی الحسین در کربلای عراق مراجعه کرده بودند و 120 فرد سالم با سن و قومیت مشابه مورد بررسی قرار گرفتند. ژنوتیپ پلی مورفیسم های مورد مطالعه در دو گروه با استفاده از روش تترا پرایمر ARMS-PCR مورد آزمایش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده ازنرم افزار IBM SPSS نسخه 25 انجام شد.

تمامی ژنوتیپ ها در هر دو گروه از تعادل هاردی-واینبرگ انحراف نداشتند. هیچ ارتباط مثبتی بین فراوانی آلل و ژنوتیپ سه پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی و بروز آرتریت روماتوئید یافت نشد (P>0.05). فقط هاپلوتیپ ACC با استعداد ابتلا به بیماری ارتباط داشت (p-value=0/0004).

بر اساس نتایج بدست آمده، نمی توان از پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی در راه انداز ژن IL-10به عنوان یک نشانگر مناسب برای تعیین استعداد ابتلا به آرتریت روماتوئید در جمعیت زنان عراقی و به منظور جلوگیری از پیشرفت آن استفاده کرد.