تاثیر مسئولیت اجتماعی بر عملکرد مدیران و کارکنان با نقش تعدیل گر مدیریت منابع انسانی سبز

هدف از این مقاله مطالعه تاثیر مسئولیت اجتماعی بر عملکرد مدیران و کارکنان با نقش تعدیل گر مدیریت منابع انسانی سبز در دانشگاه علوم پزشکی بابل است. روش تحقیق کمی و پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بابل (6400 نفر) بود. روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای است. با توجه به فرمول کوکران، حجم نمونه 384 نفر شد. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی و از آزمون های تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل رگرسیون و همبستگی پیرسون و اسپیرمن و مدل یابی ساختاری جهت آزمون فرضیه ها با استفاده از نرم افزار آماری Spss24 و Amos24 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد میانگین عملکرد کارکنان برابر با 92/ 3 است. بین مسئولیت اجتماعی و مدیریت منابع انسانی سبز با عملکرد مدیران و کارکنان به ترتیب به میزان 622/0 و 460/0 ارتباط مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین بین سن، میزان تحصیلات و سابقه خدمت و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. حدود 9/47 درصد از تغییرات میزان عملکرد مدیران و کارکنان به مدیریت منابع انسانی سبز و مسئولیت اجتماعی بستگی دارد. مدل یابی ساختاری نشان می دهد مدل از برازش مناسبی برخوردار است. نتیجه این که رابطه مسئولیت اجتماعی با عملکرد کارکنان در صورت تعدیل و کنترل متغیر مدیریت منابع انسانی سبز کاهش می یابد؛ به طوری که ارتباط بین آن دو از لحاظ آماری معنادار نمی شود. درنتیجه متغیر مدیریت منابع انسانی سبز نقش تعدیل گر را دارد.