تاثیر خود رهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی با توجه به نقش میانجی مشارکت کاری معلمان جوان استان سیستان و بلوچستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خود رهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی با توجه به نقش میانجی مشارکت کاری معلمان جوان استان سیستان و بلوچستان انجام پذیرفت.

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، روش گردآوری داده ها میدانی و از نظر روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری  معلمان جوان استان سیستان و بلوچستان به تعداد 440 نفر بودند، که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 205 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی و ابزارهای اندازه گیری اسناد مکتوب و دو پرسشنامه شامل پرسشنامه خودرهبری، پرسشنامه خود رهبری هافمن و ونک (2002)،  پرسشنامه توسعه منابع انسانی شای وهمکاران (2004) و  پرسشنامه مشارکت کاری لودال و کنجر (1965)، استفاده شد. روایی ابزار از طریق روایی صوری، محتوا و سازه مورد سنجش قرار گرفت و پایایی هم از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS-v23، و Smart Pls-v3 بهره گرفته شد.

نتایج نشان داد، که  خود رهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی با توجه به نقش میانجی مشارکت کاری در میان معلمان تاثیر معناداری دارند.

ویژگی خودرهبری در بین معلمان جوان می تواند مسیری روشن د رجهت آینده مدیریت منابع انسانی در آموزش و پرورش باز کند. از طریف دیگر، خود رهبری در معلمان جوان پیامدهای مثبت دیگری از جمله مشارکت کاری را به همراه دارد.