ارائه مدل ساختاری پیش بینی خردمندی در دانشجویان بر اساس هیجانات تحصیلی با نقش میانجی ذهن آگاهی

این پژوهش با هدف، ارائه مدل ساختاری پیش بینی خردمندی در دانشجویان بر اساس هیجانات تحصیلی با نقش میانجی ذهن آگاهی انجام شد.

روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کل دانشجویان دانشگاه های آزاد استان تهران در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد 380 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای خردمندی (آردلت، 2003)، هیجان های تحصیلی (پکران و همکاران، 2005)، و ذهن آگاهی (ریان و براوان، 2003) استفاده شد که همه پرسشنامه ها از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS-V23  و Lisrel-V8.8 استفاده گردید.

یافته های پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین یافته ها نشان داد هیجان های تحصیلی اثر مستقیم بر خردمندی دانشجویان داشته است، تاثیر احساس انسجام بر خردمندی به صورت مستقیم برابر (58/12 = t و 86/0=β) و اثر غیرمستقیم هیجان های تحصیلی بر خردمندی دانشجویان به واسطه ذهن آگاهی با 95 درصد اطمینان تایید شد.

نتایج این پژوهش نشان می دهد تقویت ذهن آگاهی از طریق ارتقای هیجان های مثبت تحصیلی قادر است خردمندی دانشجویان را افزایش دهد. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.