مقایسه اثربخشی آموزش های مدیریت خشم و فرزندپروری بر مهارت حل مسئله دانش آموزان با نارسایی توجه- فزون کنشی

اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی یکی از شایعترین اختلالات عصبی- تحولی دوران کودکی است که بر جنبه های شناختی و رفتاری افراد مبتلا تاثیر سوء دارد. بدین ترتیب مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزشهای مدیریت خشم و فرزندپروری بر مهارت حل مسئله کودکان با نارسایی توجه- فزونکنشی انجام شد. پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر با اختلال نارسایی توجه- فزونکنشی مدارس ابتدائی شهر تهران و مادران آنها در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از بین آنها نمونهای به حجم 36  نفر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و در سه گروه (گروه آموزش مدیریت خشم، گروه آموزش مهارتهای فرزندپروری و یک گروه گواه) به تصادف جایدهی شدند. ابزار گردآوری داده های این پژوهش شامل پرسشنامه کانرز- فرم معلم (1) و پرسشنامه حل مسئله (2) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در محیط SPSS22 انجام شد. نتایج نشان داد که هر دو روش آموزش مدیریت خشم و آموزش فرزندپروری بر بهبود مهارت حل مسئله در کودکان با اختلال نارسایی توجه- فزونکنشی موثر بوده است (001/0<p).>p) تاثیر مستقیم مدیریت خشم بر کودکان با نارسایی توجه- فزونکنشی، جهت بهبود حل مسئلهشان بیشتر از آموزش با واسطه برای مادران آنها است. کودکان گروه آموزش مدیریت خشم در جلسات آموزشی با ایفای نقش و سایر روش ها خزانه شناختی و رفتاریشان را غنی کردند؛ بنابراین یاد گرفتند در مواقعی که از نظر هیجانی تنظیم نیستند دست به حل مسئله نزنند و این خود موجب رفتار مسئلهمدارانه و از روی تفکر شد.</p).>