اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت به والدین کودکان پیش دبستانی بر خودکنترلی و خودکارآمدی فرزندان

کودکان پیش دبستانی معمولا دچار کاستی ها و ضعف هایی در خودکنترلی و خودکارآمدی هستند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت به والدین کودکان پیش دبستانی بر خودکنترلی و خودکارآمدی فرزندان بود.

این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش والدین کودکان پیش دبستانی و فرزندان آنها در منطقه 3 شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از میان آنها تعداد 30 کودک و والدین آنها با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. والدین گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش فرزندپروری مثبت ساندرز قرار گرفتند و در این مدت والدین گروه کنترل آموزشی ندید. داده ها با استفاده از مقیاس خودکنترلی هامفری و پرسشنامه خودکارآمدی موریس گردآوری و با روش های خی دو، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-19 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل از نظر تحصیلات والدین و سن کودکان تفاوت معناداری نداشتند (05/0>p). دیگر نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مثبت به والدین کودکان پیش دبستانی در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش خودکنترلی و خودکارآمدی فرزندان شد و نتایج در مرحله پیگیری یک ماهه حفظ شد (001/0<p).

نتایج نشان دهنده اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت به والدین کودکان پیش دبستانی بر افزایش خودکنترلی و خودکارآمدی فرزندان بود. بنابراین، برای بهبود ویژگی های کودکان پیش دبستانی می توان از روش آموزش فرزندپروری مثبت در کنار سایر روش های آموزشی به ویژه برای افزایش خودکنترلی و خودکارآمدی استفاده کرد.